جوزقند

جوزقند، همسفر پَر شال گذر‌ دور و نزدیک ما است؛ چه این راه از خانه به محل کار باشد، چه به شهر و دیار دیگر. انرژی آزاد شده از این همیان خوش‌طعم، تقدیم به شمایی است که روزگارت به پیاده‌روی و زیست در طبیعت پیوند خورده یا کنار دوست و خانواده، شب‌نشین یلدا هستی. جوزقند، سوغات جغرافیایی است که زمستان‌های طولانی دارد اما به ابتکار و خوش‌ذوقی آشپزان بومی، با ترکیب لایه‌های مختلف طعم و مغز، بلندی شب را به شیرینی تبدیل می‌کند.

ما هلوی محلی نظنز را به آفتاب سپردیم. بعد هسته‌اش را گرفتیم و دل این میوه بهشتی را با گردو یا به بیان محلی «جوز» پر کردیم و دوباره به مهر آفتاب سپردیم که آفتاب بگیرد. هر وقتی که خواستی، این پس‌انداز خوشمزه را از پر شالت دربیاور و با همان خوشمزگی‌ای که انتظار داری، به کام ببر و نوش جان کن.

جوزقند، شکل نوشتاری دیگری هم دارد: جوزغند که ترکیبی از جوز به معنی گردو و غند به معنی آکند بوده است؛ «آنچه با گردو آکنده می‌شود».

• چه طعم و مزه‌ای: عطر و مزه شیرین طبیعی میوه هم‌زمان با طعم دل‌نشین گردوی تازه‌اش بی‌نظیر است.
• چه بافتی: هرچند آفتاب‌خشک شده ولی بافت میوه هنوز باطراوت است. مغز گردو هم همراه با گازی که از میوه می‌زنی دلچسبی دوباره‌ای دارد.
• چه کاربردی: هرچند یکی از تنقلات خوشمزه و قدیمی شب یلدا است ولی واقعا مثل همسفر پر شال، می‌تواند همه جا همراهی‌ات کند.